Dag 8 Bikkelen!

Lieve kijkbuiskinderen,

Vanochtend begon de dag al goed. Om 08:00 uur hadden we met z’n alle ontbijt. Iedereen genoot ervan, vooral Anna (Schrijvershof), want die had voor zichzelf een heerlijk yoghurtje gekocht (dacht ze…). Toen ze haar yoghurt voor de helft op had, kwam ze erachter dat het crème fraîche was. Vervolgens maakten we ons klaar om naar de kerk van ds. Aleksander te gaan, om daar de dagplanning door te nemen.
We verdeelden de groepen in 6 teams. Het was een heel geregel maar dat is helemaal goed gekomen.

Bij het campinghuis werden muurschilderingen gemaakt. Op de voorkant van het huis schilderen de meiden het scheppingsverhaal met behulp van de cijfers 1 t/m 7. In elk cijfer wordt het bijbehorende onderdeel van de schepping geschilderd. Zo is bijvoorbeeld de 1 zwart met geel (de duisternis en het licht) en in dag 6 verschillende wilde dieren door onze creatievelingen Lianne en Julia. Op de zijkant van het huis wordt de ark met de regenboog en de dieren geschilderd. Morgen hopen we dit af te maken. (Zie foto’s)
Hiernaast is de laatste hand gelegd aan het pad door grond af te rijden en tegen de opsluitband te scheppen, zodat het niet verzakt. De buurman en zus(jes) van Aleksander helpen ons mee, wat heel fijn is. Elke dag komen er meer Roma helpen bij onze werkzaamheden!

De groep die naar Mirko’s huis ging (Mirko is de rechterhand van ds. Aleksander en helpt hem met veel dingen in de kerk), begon met het slopen van de muur, zodat de woonkamer een mooie uitbreiding kreeg. Mirko zelf ging aan de slag met het stuken van de muur. Ook hebben we een muur gemetseld en de deurposten eruit geramd met hoofdrollen voor Loïs & Loïs, die enorm aan het bikkelen waren. Het werk werd verschaft onder het genot van motiverende muziek, wat tevens ons werktempo verhoogde. Na afloop van de werkzaamheden genoten we in het koesterende zonnetje van een aantal koude pijpjes (het gouden water ging erin als bier).

Bij het huis van ‘oom’ Dragan (is 24/7 actief voor de kerk van ds. Aleksander en moet rondkomen van €50,- per maand) moest het dak vervangen worden, omdat het ‘huis’ bij regen half onder water kwam te staan. In eerste instantie had hij grote twijfels over de werkwijze van de Hollanders, maar na een toespraak van ds. Aleksander was hij toch overtuigd en moest hij het uit handen geven. De temperatuur was enorm hoog, waardoor het zweet op onze hoofden stond en de blaren op onze handen stonden van de hete dakplaten. Het werk lag tussen de middag een uur stil, omdat de buurman zijn trap terug wilde.
Na het zien van het eindresultaat was Dragan toch wel tevreden en dankbaar voor het verrichte werk.

Tegenover het huis van Dragan werden kinderen vermaakt met onder andere knutselwerkjes, (water)spelletjes en de befaamde trampoline. Ook was er een broodmaaltijd, waarvan ze erg genoten en al snel daarna met heel veel enthousiasme met waterballonnen gingen spelen. De kinderen waren erg vrolijk en hadden een hele fijne ochtend gehad.

Ook werd het dozen transport deels naar de kerk gehaald door een ander team. Deze dozen hebben we door de maanden heen gevuld met kinder-, mannen-, en vrouwenkleding. Ook de lakens en handdoeken zijn hierbij meegenomen. Het is nog steeds heel bijzonder hoeveel spullen we met elkaar verzameld hebben.

Op de zolder van de kerk is er weer verder geklust. Er is een ventilator aangebracht en een nieuwe wand met een deur ingezet. Ook de afwerking van de trap naar de zolder is vandaag afgerond. Er is veel werk verzet, constructies zijn uitgedacht en ook nog uitgevoerd. Ds. Aleksander was erg blij met het resultaat.

In de middag kregen Lieuwe en Alice het verschrikkelijke bericht, dat hun beste vriend plotseling overleden is. Dit was heel ingrijpend en hebben het in gebed bij de Heer gebracht. Door het tragische nieuws merkte we dat iedereen er erg van ontdaan was. Later hebben we het werk voort gezet maar hebben we de avond in alle rust met elkaar doorgebracht.

Ondanks dat was vandaag was een zeer productieve dag, waarbij er een recordaantal declarabele uren (8) is neergezet.

We zijn de dag doorgekomen met verschillende motto’s:
- ‘Niks te zeiken’
- ‘Niet mouwen, maar douwen’
- ‘Niet klagen, maar dragen’
- ‘Hard voor weinig, nooit chagrijnig’
- ‘Voor garantie, zijn we op vakantie’

Een hele hartelijke groet en een nog veel dikkere zoen,
Van de gebroeders Hardlooper…

Jan Hendrik en Age!!!

AaaaaaJeToooooooooo!