Dag 7 en 8
Door: Maarten en Naomi
Blijf op de hoogte en volg Jeugddiaconaat
01 Augustus 2016 | Servië, Feketić
Dag 7
Deze zondag verliep voor ons allen anders dan wij gewend zijn. Na de hele week op tijd te zijn opgestaan, konden we eindelijk uitslapen. Om 10.00 uur stond er een heerlijk ontbijt voor ons klaar met eieren en spek. Na het ontbijt hebben we met elkaar een Bijbelstudie gedaan over de barmhartige Samaritaan. Nadat we het gedeelte gelezen hadden, zijn we in groepjes de vragen hierbij gaan bespreken. Voor velen van ons leek het dan ook een vertrouwde JV-middag.
Hierna volgde om 14.00 uur een lunch. Nadat we de dag ervoor onze patat-achterstand al hadden ingehaald bij de McDonald’s, kregen we ook nu patat. Ondanks dat de bereidingswijze hier in Servië iets anders is dan de frituurpan thuis, smaakte het prima.
Na de lunch was er vrije tijd, die door sommigen gebruikt werd voor een middagdutje. Hierna zijn we opnieuw met z’n allen in het oude busje naar de kerk van Aleksander in Kucura gegaan. Helaas was de kerkdienst erg onrustig en de vertaling moeilijk te volgen. Toch was het wel heel fijn om samen met ca. 40 Roma’s God te aanbidden. Jan-Hendrik begeleidde samen met 2 Roma’s de liederen. Tijdens de dienst mochten Karel en Wim aan de gemeente vertellen wie wij zijn en wat we hier doen. Ook hebben we met onze groep een paar liederen gezongen. Van sommige liederen bestond ook een Servische versie en zo ontstond een bijzonder geheel.
Bij terugkomst in Feketic wachtte ons heerlijke pizza’s, waar de koks een groot applaus voor kregen.
Na het eten was het inmiddels donker, en besloten we met een paar mensen verstoppertje te spelen, waarbij ons innerlijke kind weer even naar boven kwam.
Omdat er van zondag op maandag ook een groep Hongaarssprekende Roemenen in Central Home verbleven, die ’s avonds laat nog vrolijk met elkaar aan het zingen waren, besloten wij ons bij hen aan te sluiten en samen met hen enkele liederen te zingen. Deze groep Roemenen bleek een huiskamerkoor te zijn, dat een prachtige versie van het lied ‘Give me Jesus’ á capella ten gehore bracht.
Dag 8
Na een korte nacht, voor een deel van de groep, moesten we alweer om half 9 klaar staan om op weg te gaan naar de projecten. Vandaag gingen we in 3 groepen uiteen. Eén groep naar Zmaljevo, waar een betonvloer in de aanbouw werd gemaakt, en voorbereidingen werden getroffen voor het plaatsen van het dak. De tweede groep ging de kerk van Aleksander schilderen, in een zalmroze kleurtje. Ondanks dat we onze bedenkingen hadden bij de kleur, viel het uiteindelijk niet tegen, maar we zouden het onze kerkrentmeesters niet direct aanraden. Na een Servische start, waarbij de benodigde materialen uiteraard niet aanwezig waren, is het toch gelukt om de kerkzaal binnen 1 dag helemaal te schilderen.
De derde groep ging naar Tovarisevo om kinderwerk te doen. Van tevoren hadden we een drama(tisch) stukje ingestudeerd over de barmhartige Samaritaan. Aleksander vertelde het verhaal, waarbij wij het uitbeeldden. De toegestroomde kinderen begrepen alleen niet helemaal waarom de ezel een bril droeg, wat tot grote hilariteit leidde (zie filmpje: https://www.youtube.com/watch?v=DOy0WAmvNOA ). Ook maakten we een knutselwerkje met uitgeknipte ezels, die de kinderen verder zelf mochten versieren. Alles moest op de grond gebeuren, omdat er in het kleine kerkje geen tafels aanwezig waren. We zongen liedjes met de kinderen, onder leiding van Aleksander (de Servische versies van ‘Lees je Bijbel’ en ‘Hosanna’). De kinderen werden van brood voorzien, dat met een klein zakmesje gesneden was, en daardoor een ‘beetje’ dik uitgevallen was. Als laatste deden we bingo met de kinderen en heeft iedereen een prijsje gekregen, waar ze erg blij mee waren.
Aleksander propte alle 25 kinderen in zijn 8-persoonsbusje en bracht ze terug naar huis. Daarna werden wij opgehaald en gingen we langs alle huizen van de kinderen die aanwezig waren geweest om schooltasjes uit te delen. Dat was best confronterend omdat er zoveel armoede was. Één gezin woonde zelfs met 9 kinderen in een krot van ongeveer 5 bij 5 meter. Wij voelden ons erg ongemakkelijk bij het uitdelen van de tasjes, omdat wij in vergelijking met deze mensen ontzettend rijk zijn en weten dat deze mensen nauwelijks toekomstperspectief hebben. Bij het kinderwerk waren dan ook vooral kinderen tot 10 jaar aanwezig, want de oudere kinderen moesten van 4 uur ’s ochtends tot 5 uur ’s middags op het land werken. We zijn blij dat we iets voor deze kinderen hebben kunnen doen, al is het een druppel op een gloeiende plaat.
Deze zondag verliep voor ons allen anders dan wij gewend zijn. Na de hele week op tijd te zijn opgestaan, konden we eindelijk uitslapen. Om 10.00 uur stond er een heerlijk ontbijt voor ons klaar met eieren en spek. Na het ontbijt hebben we met elkaar een Bijbelstudie gedaan over de barmhartige Samaritaan. Nadat we het gedeelte gelezen hadden, zijn we in groepjes de vragen hierbij gaan bespreken. Voor velen van ons leek het dan ook een vertrouwde JV-middag.
Hierna volgde om 14.00 uur een lunch. Nadat we de dag ervoor onze patat-achterstand al hadden ingehaald bij de McDonald’s, kregen we ook nu patat. Ondanks dat de bereidingswijze hier in Servië iets anders is dan de frituurpan thuis, smaakte het prima.
Na de lunch was er vrije tijd, die door sommigen gebruikt werd voor een middagdutje. Hierna zijn we opnieuw met z’n allen in het oude busje naar de kerk van Aleksander in Kucura gegaan. Helaas was de kerkdienst erg onrustig en de vertaling moeilijk te volgen. Toch was het wel heel fijn om samen met ca. 40 Roma’s God te aanbidden. Jan-Hendrik begeleidde samen met 2 Roma’s de liederen. Tijdens de dienst mochten Karel en Wim aan de gemeente vertellen wie wij zijn en wat we hier doen. Ook hebben we met onze groep een paar liederen gezongen. Van sommige liederen bestond ook een Servische versie en zo ontstond een bijzonder geheel.
Bij terugkomst in Feketic wachtte ons heerlijke pizza’s, waar de koks een groot applaus voor kregen.
Na het eten was het inmiddels donker, en besloten we met een paar mensen verstoppertje te spelen, waarbij ons innerlijke kind weer even naar boven kwam.
Omdat er van zondag op maandag ook een groep Hongaarssprekende Roemenen in Central Home verbleven, die ’s avonds laat nog vrolijk met elkaar aan het zingen waren, besloten wij ons bij hen aan te sluiten en samen met hen enkele liederen te zingen. Deze groep Roemenen bleek een huiskamerkoor te zijn, dat een prachtige versie van het lied ‘Give me Jesus’ á capella ten gehore bracht.
Dag 8
Na een korte nacht, voor een deel van de groep, moesten we alweer om half 9 klaar staan om op weg te gaan naar de projecten. Vandaag gingen we in 3 groepen uiteen. Eén groep naar Zmaljevo, waar een betonvloer in de aanbouw werd gemaakt, en voorbereidingen werden getroffen voor het plaatsen van het dak. De tweede groep ging de kerk van Aleksander schilderen, in een zalmroze kleurtje. Ondanks dat we onze bedenkingen hadden bij de kleur, viel het uiteindelijk niet tegen, maar we zouden het onze kerkrentmeesters niet direct aanraden. Na een Servische start, waarbij de benodigde materialen uiteraard niet aanwezig waren, is het toch gelukt om de kerkzaal binnen 1 dag helemaal te schilderen.
De derde groep ging naar Tovarisevo om kinderwerk te doen. Van tevoren hadden we een drama(tisch) stukje ingestudeerd over de barmhartige Samaritaan. Aleksander vertelde het verhaal, waarbij wij het uitbeeldden. De toegestroomde kinderen begrepen alleen niet helemaal waarom de ezel een bril droeg, wat tot grote hilariteit leidde (zie filmpje: https://www.youtube.com/watch?v=DOy0WAmvNOA ). Ook maakten we een knutselwerkje met uitgeknipte ezels, die de kinderen verder zelf mochten versieren. Alles moest op de grond gebeuren, omdat er in het kleine kerkje geen tafels aanwezig waren. We zongen liedjes met de kinderen, onder leiding van Aleksander (de Servische versies van ‘Lees je Bijbel’ en ‘Hosanna’). De kinderen werden van brood voorzien, dat met een klein zakmesje gesneden was, en daardoor een ‘beetje’ dik uitgevallen was. Als laatste deden we bingo met de kinderen en heeft iedereen een prijsje gekregen, waar ze erg blij mee waren.
Aleksander propte alle 25 kinderen in zijn 8-persoonsbusje en bracht ze terug naar huis. Daarna werden wij opgehaald en gingen we langs alle huizen van de kinderen die aanwezig waren geweest om schooltasjes uit te delen. Dat was best confronterend omdat er zoveel armoede was. Één gezin woonde zelfs met 9 kinderen in een krot van ongeveer 5 bij 5 meter. Wij voelden ons erg ongemakkelijk bij het uitdelen van de tasjes, omdat wij in vergelijking met deze mensen ontzettend rijk zijn en weten dat deze mensen nauwelijks toekomstperspectief hebben. Bij het kinderwerk waren dan ook vooral kinderen tot 10 jaar aanwezig, want de oudere kinderen moesten van 4 uur ’s ochtends tot 5 uur ’s middags op het land werken. We zijn blij dat we iets voor deze kinderen hebben kunnen doen, al is het een druppel op een gloeiende plaat.
-
01 Augustus 2016 - 23:35
Opa Admiraal:
Lieve vrienden, wat een fijne contacten. Het lijkt mij dat het een heerlijke zondag was zo met elkaar ?!
Ik hoop dat er van die ontmoetingen en van de kerk na het schilderen en van de voortgang van de bouw aan het Roma-huis foto's zijn en worden gemaakt ?! ( ik mis ze bij dit verslag ) Lieve groeten en succes met de werkzaamheden. opa Admiraal -
02 Augustus 2016 - 06:35
Dia Willemsen:
Hoi allemaal,
Mooi om op deze manier ook een kerkdienst mee te kunnen maken en met Gods woord bezig te zijn.
Wat wordt er hard door jullie gewerkt, fijn om ook wat voor de Servische kinderen te betekenen...ze waren wel blij met de tasjes zeker?
En nee.....zalmroze is niet echt een kleur wat bij ons " past" .
Allemaal weer heel veel succes / plezier vandaag!
Tot de volgende keer...
Groetjes, Arjan,Dia,Djo,Lisanne!Maries en Jasmijn Willemsen.
-
02 Augustus 2016 - 09:41
Leo En Marjan:
Hallo luitjes,
Wat is het elke keer een feest om jullie blog te lezen.
We kijken er dan ook elke avond naar uit om jullie belevenissen te lezen en te bekijken op de foto's.
We wensen jullie voor de komende dagen alle goeds toe en dat je bezigheden daar tot zegen mag zijn.
Een speciale groet voor Arjan, Jeroen en Jacoline.
Leo en Marjan.
-
02 Augustus 2016 - 10:19
Dick Van Rijn (opa Van Joanne):
Fijn dat jullie zo'n goede zondag hadden met andere mensen, mochten zingen en vertellen.
De armoede van zovele mensen hebben wij ook gezien in Roemenië. Onbeschrijfelijk hoe veel mensen er nog in armoe leven. Ze zijn blij met het minste wat je geeft. Dan zijn wij inderdaad rijk. In materieel maar ook in geestelijk opzicht! Nog een goede week toegewenst.
Groeten van opa van Rijn. -
02 Augustus 2016 - 14:02
Rien De Reus:
Beste mensen, wat heerlijk om dit nieuws van jullie belevenissen te lezen. Wat fijn om te lezen en te zien op de foto's dat jullie werk zo goed mag gaan. Heerlijk om te zien dat jullie werk er ook toe doet. En wat geven de foto's een mooi overzicht hoe dat jullie met de Roma,s omgaan. Wat een verbondenheid. Wat fijn om met een diversiteit van nationaliteiten te mogen zingen. Ook al is jullie werk een druppel op een gloeiende plaat het mag gebeuren uit liefde tot de naaste. Dan is de wens dat dit werk niet alleen tot opbouw van de naaste is maar ook van jezelf.
Nog een hele fijne en mooie tijd toegewenst.
Groeten van
Rien de Reus. -
02 Augustus 2016 - 18:29
Oma Wjntje:
Lieve allemaal,wat genieten wij van jullie reisverslagen,en de fotoos.Wat is het saambindend om zo met elkaar je naastenliefde te mogen beleven.Voor de verdere tijd nog veel werklust en ( eetlust) want jullie worden wel verwend hoor!!!We zien uit naar de volgende verslagen.En biddenvoor een behouden thuisreis.
Lieve groeten voor allen, van opa en oma Wijntje. -
02 Augustus 2016 - 21:21
Plonie Brussaard:
Hoi allemaal! Wat super leuk dat jullie elke dag een verslag schrijven! En wow, wat zijn jullie goed bezig daar! Echt mooi dat jullie je vakantie zo invullen! Een speciaal compliment voor de prachtige muurschilderingen! Super creatief! En ik vond jullie YouTube-filmpje heel erg grappig. :-) Ga zo door & veel plezier daar! Groetjes! Plonie Brussaard
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
