Dag 2

Lieve familie, vrienden, gemeenteleden en bekenden,

U leest de blog van dag 2 in Servië.

Vanochtend ging om 8 uur de wekker af. Het regent en het onweert. Toch gaan de plannen door. Gelukkig wordt het snel droog en rond de middag zelfs heel warm en broeierig. Het is wel bewolkt.
Om 9 uur weg, was de bedoeling, maar de Serven zijn niet zo moeilijk: we vertrokken om kwart voor 10 met de busjes.

We gingen in 2 groepen uiteen. De ene groep ging verven in een schoolgebouw. Vanavond hopen we hier nog een stukje over te schrijven.
Wij schrijven nu over de ervaringen van de andere groep in het arme Roma dorp Djurdjevo.

Onze groep ging daar heen om een betonpad aan te leggen naar het kerkgebouw toe en om kinderwerk te doen. We reden door het dorp en het verpauperde met de meter. De huizen waren eerst nog wel oké maar het werd steeds armer.
Om 11 uur kwamen we aan bij het kerkgebouw langs de straat. Voor Nederlandse begrippen: dit was ter grootte van nog niet eens een woonkamer. We kregen eerst instructies. De man die bij de kerk woonde was de leider van de groep; hij gaf aan dat er 4 mensen nodig waren. Adriaan, Corstiaan, Karel (NBL) en Jan Hendrik gingen hem helpen. De overige 7; Thomas, Karel (OBL), Margriet, Wim, Josh, Els (ons contactpersoon van de HOE) en Claartje gingen het kinderwerk doen.

Bij het aanleggen van het pad hielpen we 2 locals. We sloopten eerst het bestaande oude, verzakte pad van puin, modder en gras met een koevoet, spa en een sloophamer. Het gereedschap was basic, de manier van werken leek inefficiënt en niet zo praktisch voor ons gevoel, 'op zijn Servisch'. Bijvoorbeeld toen we aan de slag wilden gaan, werd alvast door de 'locals' gewaarschuwd: 'Easy, work easy, rest a lot!'.
Toen het pad gesloopt was, gebruikten we het puin als fundering voor het beton. De cementmolen ging draaien en het beton werd gestort op het puin door middel van een kruiwagen en we vlakten het af met een waterpas. De helft van het pad is klaar, donderdag hopen wij het hier af te ronden.

Bij het kinderwerk liepen we door de arme wijk richting een kleine speeltuin in een achtertuin. Voor het hek stonden zo'n 20 kinderen te wachten tot we kwamen. Els vertelt dat de speeltuin alleen open gaat als er iemand bij aanwezig is. Dit is zo'n 3 keer per week en de kinderen kijken daar erg naar uit. In de speeltuin staan schommels, een glijbaan en een tafel met stoelen. Er lopen (waarschijnlijk witte) half-kale kippen en onder een struik ontdekt een 3-jarig meisje een nest met eieren. De jongens voetballen, Margriet en Claartje hebben spullen voor de kinderen die op de tafel worden gelegd: kleurplaten, vouwblaadjes etc. De kinderen doen enthousiast mee. Ook was er een frisbee meegenomen waarmee werd gespeeld.

Tussendoor hebben we met elkaar gegeten in het kerkgebouw, waar een overvloedige maaltijd klaar stond. De beste omschrijving van het eten is: een hartige pannenkoek van 5 cm dik met kaas of aardappel en ui. Ook was er watermeloen en een soort van chocoladecake (volgens Wim smaakte het naar nijntjekoekjes met nutella ertussen, leuk om thuis na te maken :D). Het voelde onwennig dat de familie niet mee at en dat we zoveel eten kregen terwijl we wisten dat de mensen erg arm zijn. Ook dit hoort bij hun cultuur: gastvrijheid.

In de middag gingen we de andere groep weer ophalen op de school waar zij aan het verven waren. Toen gingen we weer richting 'Central Home', onze verblijfplaats. Na een watergevecht zitten we nu heerlijk buiten te wachten tot we gaan eten. Er maakt een groepje muziek, anderen lezen een boek, zijn aan het douchen en wij schrijven deze blog.

We zullen wat foto's toevoegen zodat jullie een beeld kunnen vormen van onze dag. We vonden het een erg leuke maar ook indrukwekkende eerste werkdag. De grote verschillen tussen 'rijk' en arm in een dorp, het eenvoudige gereedschap (zo kom je er ook, maar het is ook inefficiënt: met een kraantje en een drilboor had het in een uur klaar kunnen zijn), de kinderen die helemaal opfleuren en aanhankelijk worden van een beetje aandacht, het wegcijferen van jezelf en het alles geven voor je gasten.

We kijken uit naar morgen, en gaan nu gauw eten.

Vanavond meer over de andere groep en onze plannen voor morgen.

Liefs namens de hele groep,
JH en Claar