Dag 3
Door: Rosanne & Joanne
Blijf op de hoogte en volg Jeugddiaconaat
27 Juli 2016 | Servië, Kucura
Beste lezers,
Vandaag sprongen wij onze bedden weer uit en zagen dat het schitterend weer was. De positieve sfeer was alweer gelijk te proeven. Nadat wij ons aangekleed en ontbeten hadden, stapten wij om half 9 in de bus richting onze locatie. Vandaag hebben wij ons opgesplitst in drie groepen. Een deel ging verder aan het schilderwerk in de school, anderen zouden een begin gaan maken aan de tekeningen op de muur van de Kindergarden en de rest ging voor het eerst beginnen aan de (aan)bouw van 'het huis'. Aan het einde van de dag werd het harde werken beloond met vrij tickets voor het zwembad.
Gisteravond heeft een deel het thema/concept van de muurschildering bedacht zodat wij als 'plannende' Nederlanders meteen aan de slag konden gaan. Vanochtend zijn wij met een fris gemoed begonnen met het versieren van de witte muur. In het reisverslag van gisteren hebben wij uw nog in spanning gelaten over het thema. Het thema is een korte weergave van het verhaal van de ark van Noach. Deze hebben wij als kleine strips over de lengte van de muur verdeeld. We hadden verwacht dat de tekeningen een hele klus zouden worden, maar het resultaat was véél hoger dan onze verwachtingen en dit was ook de af te leiden aan de reacties van de mensen die kwamen 'buurten'. Op de foto's krijgt u alvast een klein stukje zien. Het was een leuke ervaring. Ook dit keer werden wij weer hartelijk ontvangen door de Servische medewerkers van de school en brachten zij ons weer overheerlijke koekjes. Een klein nadeeltje: aan het einde van de dag leek het alsof een deel van deze groep van huidskleur veranderd was, zowel bruin, geel als rood. De terpentine was onze held van de dag. De verf haalde uiteraard wel 'het kind' in ons naar boven en hebben onze buikspieren weer flink getraind door het lachen.
Ondertussen werd er hard verder geschilderd in de school waar we gisteren een begin aan hadden gemaakt. Ze zijn flink opgeschoten en op het bovenste gedeelte van de muur zit een mooie kleur groen. Het gebouw begint weer te pronken! Aan het onderste gedeelte wordt morgen verder gewerkt.
Vandaag was de eerste dag dat we aan de bouw van het huis van een Roma gezin begonnen. Naast het huis zou er aanbouw van ongeveer 2,5 bij vier gemaakt worden. Met allemaal sterke mannen en twee vrouwen zou het vast en zeker goed komen. We werden hartelijk ontvangen door de moeder en haar kinderen. Mirko, een hulp van dominee Aleksander, en een andere man waren al hard aan de slag en onze mannen konden meteen beginnen met stenen sjouwen. Jan moest natuurlijk even z'n grote spierballen laten zien, zie foto ;-). Alice en ik, Joanne, probeerden in ons beste Servisch kennis te maken met de moeder en de kinderen. We mochten binnen een kijkje nemen. Het was best bizar wat we daar aan troffen. Het huis was ongeveer 5 bij 5 en daar sliepen ze met ongeveer 8 mensen op stapelbedjes, banken en op de grond (dat kunnen wij ons echt niet voorstellen!). De tuin was, netjes gezegd, een chaos. Overal liepen honden, kippen, katjes en zelfs een geit rond. De 'wc', een stukje grond met daarom heen doeken, was ook buiten in de tuin.
Terwijl Alice spulletjes voor de kinderen ging halen bij dominee Aleksander, maakte ik kennis met één van de kinderen die heel toevallig ook Joanne heette. Een super lief meisje die me meteen knuffels gaf en alleen maar zat te lachen (zie foto).
De mannen werkten super hard en ondertussen deden we een voetbaltoernooi, spelletjes en knutseldingetjes met de kinderen. Zo mooi om te zien hoe die kinderen daar helemaal vrolijk van worden en al zo intens blij kunnen zijn van een pakje drinken en een zakje chips wat we uitdeelden. Ik werd echt zo blij van die kinderen!
Heel bijzonder om te zien dat deze mensen leven met zo weinig en blij kunnen zijn van dingen die wij als normaal ervaren. En wij thuis zeuren om allemaal kleine 'luxe problemen' terwijl deze mensen die dingen niet eens hebben. Goed om dat te zien en te beseffen! De jongens zijn vandaag ver gekomen met de muren en morgen gaat er weer een groep verder.
Aan alle uitgeputte hoofdjes te zien was het tijd voor de plons in het water. Aangekomen kleedden iedereen zich snel om en sprong het water in. Het water was heerlijk koel en we genoten met volle teugen van de Servische vriendelijkheid, hamburgers en gespierde mannen als bezienswaardigheid. Als klap op de vuurpijl had Rosanne na al die jaren eindelijk geleerd hoe zij moest duiken. Het voelde als het 'vakantie'-moment in het woord 'werkvakantie'. Het was weer een zeer geslaagde dag.
Liefs,
Namens de hele clan.
Vandaag sprongen wij onze bedden weer uit en zagen dat het schitterend weer was. De positieve sfeer was alweer gelijk te proeven. Nadat wij ons aangekleed en ontbeten hadden, stapten wij om half 9 in de bus richting onze locatie. Vandaag hebben wij ons opgesplitst in drie groepen. Een deel ging verder aan het schilderwerk in de school, anderen zouden een begin gaan maken aan de tekeningen op de muur van de Kindergarden en de rest ging voor het eerst beginnen aan de (aan)bouw van 'het huis'. Aan het einde van de dag werd het harde werken beloond met vrij tickets voor het zwembad.
Gisteravond heeft een deel het thema/concept van de muurschildering bedacht zodat wij als 'plannende' Nederlanders meteen aan de slag konden gaan. Vanochtend zijn wij met een fris gemoed begonnen met het versieren van de witte muur. In het reisverslag van gisteren hebben wij uw nog in spanning gelaten over het thema. Het thema is een korte weergave van het verhaal van de ark van Noach. Deze hebben wij als kleine strips over de lengte van de muur verdeeld. We hadden verwacht dat de tekeningen een hele klus zouden worden, maar het resultaat was véél hoger dan onze verwachtingen en dit was ook de af te leiden aan de reacties van de mensen die kwamen 'buurten'. Op de foto's krijgt u alvast een klein stukje zien. Het was een leuke ervaring. Ook dit keer werden wij weer hartelijk ontvangen door de Servische medewerkers van de school en brachten zij ons weer overheerlijke koekjes. Een klein nadeeltje: aan het einde van de dag leek het alsof een deel van deze groep van huidskleur veranderd was, zowel bruin, geel als rood. De terpentine was onze held van de dag. De verf haalde uiteraard wel 'het kind' in ons naar boven en hebben onze buikspieren weer flink getraind door het lachen.
Ondertussen werd er hard verder geschilderd in de school waar we gisteren een begin aan hadden gemaakt. Ze zijn flink opgeschoten en op het bovenste gedeelte van de muur zit een mooie kleur groen. Het gebouw begint weer te pronken! Aan het onderste gedeelte wordt morgen verder gewerkt.
Vandaag was de eerste dag dat we aan de bouw van het huis van een Roma gezin begonnen. Naast het huis zou er aanbouw van ongeveer 2,5 bij vier gemaakt worden. Met allemaal sterke mannen en twee vrouwen zou het vast en zeker goed komen. We werden hartelijk ontvangen door de moeder en haar kinderen. Mirko, een hulp van dominee Aleksander, en een andere man waren al hard aan de slag en onze mannen konden meteen beginnen met stenen sjouwen. Jan moest natuurlijk even z'n grote spierballen laten zien, zie foto ;-). Alice en ik, Joanne, probeerden in ons beste Servisch kennis te maken met de moeder en de kinderen. We mochten binnen een kijkje nemen. Het was best bizar wat we daar aan troffen. Het huis was ongeveer 5 bij 5 en daar sliepen ze met ongeveer 8 mensen op stapelbedjes, banken en op de grond (dat kunnen wij ons echt niet voorstellen!). De tuin was, netjes gezegd, een chaos. Overal liepen honden, kippen, katjes en zelfs een geit rond. De 'wc', een stukje grond met daarom heen doeken, was ook buiten in de tuin.
Terwijl Alice spulletjes voor de kinderen ging halen bij dominee Aleksander, maakte ik kennis met één van de kinderen die heel toevallig ook Joanne heette. Een super lief meisje die me meteen knuffels gaf en alleen maar zat te lachen (zie foto).
De mannen werkten super hard en ondertussen deden we een voetbaltoernooi, spelletjes en knutseldingetjes met de kinderen. Zo mooi om te zien hoe die kinderen daar helemaal vrolijk van worden en al zo intens blij kunnen zijn van een pakje drinken en een zakje chips wat we uitdeelden. Ik werd echt zo blij van die kinderen!
Heel bijzonder om te zien dat deze mensen leven met zo weinig en blij kunnen zijn van dingen die wij als normaal ervaren. En wij thuis zeuren om allemaal kleine 'luxe problemen' terwijl deze mensen die dingen niet eens hebben. Goed om dat te zien en te beseffen! De jongens zijn vandaag ver gekomen met de muren en morgen gaat er weer een groep verder.
Aan alle uitgeputte hoofdjes te zien was het tijd voor de plons in het water. Aangekomen kleedden iedereen zich snel om en sprong het water in. Het water was heerlijk koel en we genoten met volle teugen van de Servische vriendelijkheid, hamburgers en gespierde mannen als bezienswaardigheid. Als klap op de vuurpijl had Rosanne na al die jaren eindelijk geleerd hoe zij moest duiken. Het voelde als het 'vakantie'-moment in het woord 'werkvakantie'. Het was weer een zeer geslaagde dag.
Liefs,
Namens de hele clan.
-
27 Juli 2016 - 22:47
Berdien Hardlooper:
Lieve allemaal,
Wat een enerverende dag was het vandaag. Zo langzamerhand komen we er achter dat jullie werk en inzet er echt toe doet en veel betekent voor de plaatselijke bevolking. Complimenten voor de muurschilderingen, heel creatief, een super snelle actie. Ook waardering voor de mannen die vandaag hebben gesjouwd. Wat een weldaad dat je dan daarna gewoon het zwembad in kan. Welterusten voor straks en morgen weer een hele fijne dag toegewenst met elkaar.
Liefs, Jan en Berdien -
28 Juli 2016 - 07:21
Dia Willemsen:
Hallo allemaal....
Wat een geweldige ervaringen allemaal/ wat een geweldige inzet!!
Jullie zijn kanjers hoor, fijn om op deze manier zo bezig te zijn Voor onze medemensen in Servië...
Groetjes vanuit hier,
Arjan, Dia en kids Willemsen -
28 Juli 2016 - 07:25
Dia Willemsen:
Trouwens....
Heeeele leuke foto's!!! -
28 Juli 2016 - 19:19
Jacques En Nel Timmermans:
Beste allemaal,
getipt door onze vrienden Lieuwe & Alice Flisijn volgen we sinds gisteravond vanuit Voorschoten op internet jullie activiteiten in Servië. We zijn dankbaar dat jullie op deze wijze een deel van je vakantie willen besteden aan het werk in Gods wijngaard te Servië. We hopen dat God jullie inzet zegent tot opbloei van het geloof van onze broeders en zusters in Servië. Ook jullie bijdragen dragen we op in het gebed. Veel succes daar en misschien volgt er in Baijerland nog een dia-avond of zo. Met hartelijke groeten, J&N Timmermans
-
28 Juli 2016 - 20:22
Henk Van De Zande:
volgens mij hebben jullie het allemaal super leuk met elkaar. ben erg benieuwd naar het geheel van de muurschildering.
tja, dan ervaar je ook dat wij het hier toch wel erg luxe hebben toch, we zeggen zo vaak dat we in een welvarend land leven, maar nu besef je dat dit echt zo is. En, Serviër is niet zo heel ver vanuit Nederland.
nou succes allen verder ne ben benieuwd naar het volgende verslag (vanavond)
groeten Henk & Margo -
28 Juli 2016 - 20:32
Daan Ilse Koos En Jesse:
Heeyyy allemaal
wat super leuk om jullie te volgen zo!
Wat werken jullie hard echt mooi om te zien, ook echt leuke
foto's!
Wat een verschil met ons Nederlanders zeg!!
Heel veel succes met het werk dat jullie daar verrichten!
Gaaf om de kinderen zo blij te zien , ze hebben zo weinig
nodig om blij te zijm heel bijzonder omdat ook op de foto's te
zien ga zo door!!!
Lieve groetjes,
De Brussaardjes!
-
28 Juli 2016 - 23:05
Dick Van Rijn (opa Van Joanne):
Lieve Joanne en verdere clubleden,
Geweldig wat jullie daar allemaal doen. Ontzettend jammer dat ik er niet bij kan zijn, Joanne, met mijn bouwkundige kennis en handige handjes had ik jullie natuurlijk geweldig kunnen helpen (grapje).
Ik wens jullie allen nog veel fijne en goede dagen toe.
Groetjes van opa en oma van Rijn.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
